Sinds 2006 ben ik organist in de Gereformeerde Gemeente van Capelle aan den IJssel – Middelwatering, ofwel de Elimkerk. Dit doe ik samen met een aantal collega-organisten, waaronder Roeland de Reuver. Het orgel in Elim heeft enkele typische kenmerken. Eén daarvan is dat het borstwerk zodanig dichtbij je zit dat de balans met het hoofdwerk voor je gevoel verstoord is. De trompet van het hoofdwerk is bijvoorbeeld nauwelijks te horen, terwijl dat in de kerk absoluut anders is. Als je enkele meters de kerk inloopt is de balans al een stuk beter, dus de gemeente heeft er weinig last van. Een ander punt is dat je voor in de kerk zit en iedereen je kan zien zitten. Als je dat voor het eerst doet is dat wennen. De klank van het orgel is nog enigszins neobarok. Met goed registreren kun je er wel heel verschillende klanken uithalen, zeker als je een octaaf hoger of lager gaat spelen. Al wordt het nooit een orgel waaruit je Frans-romantische klanken kunt toveren. Weinig organisten gebruiken de Scherp III van het borstwerk, omdat dat dichtbij (te)veel decibels oplevert.
Hier meer informatie over de dispositie en dergelijke op de website van de gemeente